Op 10 mei 2025, strijkt Par Hasard neer in Brasschaat. We organiseren er in samenwerking met het Cultuurcentrum Brasschaat, een Par Hasard editie.
Voor deze editie strijken we neer in verschillende ruimtes in en rondom de site van de Hemelhoeve en de Ruiterhal in Brasschaat.
Er zullen deze dag op verschillende momenten een parcours gestart worden dat langs de verschillende performances leidt.
De parcours starten om 14u, 17u en 20u.
De aanwezige makers bij deze editie zijn:
Egon Schoelynck
Egon Schoelynck combineert punkmuziek met een reeks teksten waarin alledaagse oplossingen worden gegeven voor globale problemen. Dit resulteert in een soort middenklasse minipunk, met een loopstation en kindergitaar.
Eveline Vandevelde en Levi Leïto Wynants
Eveline Vandevelde en Levi Leïto Wynants, producten van dekolonisatie, zoeken in ADA naar antwoorden voor zichzelf en voor toekomstige generaties. Deze performance toont een persoonlijk groeiproces waarin ze navigeren als metis op een spectrum van uitersten. Deze zoektocht confronteert hen met vooroordelen over zichzelf en over anderen.
Terreurwilg
Het theatercollectief Terreurwilg brengt de performance ‘Agressie’. Een monoloog in dichtvorm die transformeert afhankelijk van hoe het publiek erop reageert. De tekst, in strak metrum en rijm, kan haperen, vertakken en zelfs op andere eindes uitkomen. Het publiek bepaalt zelf welke versies van de performance zij te zien krijgen.
Judith Engelen
Judith Engelen onderzoekt met haar performance ‘I met you once, I loved you twice’ de overlap tussen psychose en verliefdheid, waarin het verlangen naar eenheid en het verlies van de eigen positie centraal staan. Vanuit Lacans psychoanalyse is dit een boeiende vergelijking: de grenzen vervagen tussen ik en ander, werkelijkheid en verbeelding, denken en zijn.
Osamu Shikichi
Osamu Shikichi herinterpreteert lapdance in ‘A Butterfly Swimming In The Water’ door een fusie van traditionele Japanse performancestijlen met de nadruk op het verkennen van uniseks en androgyne uitdrukkingen. Geïnspireerd door het Noh-theater Izutsu, onderzoekt het de gelaagde identiteiten van een vrouwelijke geest die de kleding van haar overleden echtgenoot draagt en danst met zijn weerspiegeling in een waterput.
